No extremo sur do proxecto do Xeoparque atópase esta serra que alberga rochas graníticas, moi habituais en Galicia pero escasas neste territorio. O máis característico, a súa paisaxe chea de bolos -rochas de grande tamaño e feitura máis ou menos esférica-, que son sen dúbida o seu selo de identidade.

Durante a erosión dos granitos tamén se orixinan outras formas, como poden ser as pías, acanaladuras ou tafoni. Pero un dos elementos máis chamativos son as penas abaladoiras e as penas cabaleiras, frecuentes na contorna do pico Racamonde, que desafían o equilibrio pousadas unhas sobre das outras de maneira aparentemente inestable

O borde norte do Forgoselo está delimitado polo val do río Castro, un cauce que aproveitou a presenza dunha fractura para encaixonarse con maior facilidade entre as duras rochas graníticas. O do Castro é o que se coñece como val estrutural. Na zona de Riolimpo poden verse distintas fases da formación dos bolos e tamén das pías.

Tanto neste borde norte do Forgoselo como na zona das Penas Louseiras -ao oeste- é frecuente atopar cristais de andalucita, un mineral indicativo da intensa calor que produciron as rochas graníticas sobre os materiais que había na súa contorna.