No extremo sur do proxecto do Xeoparque atópase esta serra que alberga rochas graníticas, moi habituais en Galicia pero escasas neste territorio. O máis característico, a súa paisaxe chea de bolos -rochas de grande tamaño e feitura máis ou menos esférica-, que son sen dúbida o seu selo de identidade.

Durante a erosión dos granitos tamén se orixinan outras formas, como poden ser as pías, acanaladuras ou tafoni. Pero un dos elementos máis chamativos son as penas abaladoiras e as penas cabaleiras, frecuentes na contorna do pico Racamonde, que desafían o equilibrio pousadas unhas sobre das outras de maneira aparentemente inestable

O borde norte do Forgoselo está delimitado polo val do río Castro, un cauce que aproveitou a presenza dunha fractura para encaixonarse con maior facilidade entre as duras rochas graníticas. O do Castro é o que se coñece como val estrutural. Na zona de Riolimpo poden verse distintas fases da formación dos bolos e tamén das pías.

Tanto neste borde norte do Forgoselo como na zona das Penas Louseiras -ao oeste- é frecuente atopar cristais de andalucita, un mineral indicativo da intensa calor que produciron as rochas graníticas sobre os materiais que había na súa contorna.

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *